عناب جزو میوههاست و اتفاقا از آن میوههای پرخاصیت و سرشار از مواد مغذی است. میلیونها آدمی که ارزش واقعی عناب را میدانند از آن بهعنوان یک خوراکی مقوی و کپسول سلامتی یاد میکنند.
عناب میوهی درختچه یا درخت کوچکی است با گلبرگهایی به رنگ سبز مایل به زرد و جزو میوههای هستهدار (شفت) است. میوههای این درختچه بهاندازهی یک خرما هستند و رنگشان ترکیبی از قرمزو قهوهای است که از روشن تا سیر تغییر میکند. این گیاه، بومیِ جنوب آسیا ازجمله بخشهای جنوبی و مرکزی چین است. البته امروزه این میوه در سراسر جهان، بهویژه اروپا، شناختهشده است و در بیشتر فروشگاههایی که میوههای وارداتی عرضه میکنند به فروش میرسد.
عناب تاریخچهای ۱۰ هزار ساله دارد و بیش از ۴۰۰ گونهی مختلف از آن پیدا شده است. عناب را به صورت میوه، آبمیوه و خشکشده میخورند.
عناب را به هر صورتی که میل کنید آنتی اکسیدانها و مواد مغذی ارگانیک قویِ موجود در این میوهی پرخاصیت طیف گستردهای از خواص را برایتان به ارمغان میآورد. حالا بیایید نگاه دقیقتری به جدول ارزش غذایی عناب و سپس خواص عناب بیندازیم.
عناب، بهلطف مواد شیمیایی گیاهی (فیتوکمیکالها)، با عوامل بیماریزا و میکروبها مبارزه میکند. ترکیبات فلاونوئیدی موجود در عناب خاصیت ضدمیکروبی قویای دارند. این ترکیبات در درمان عفونت کودکان مؤثرند. همچنین، وجود بتولینیکاسید در عناب رشد استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیا کلی را مهار میکند. این دو باکتری از عوامل اصلی بسیاری از عفونتهای باکتریایی هستند. .
معمولا مصرف عناب بهصورت طبیعی مشکل خاصی برای افراد ایجاد نمیکند. اگر قصد مصرف مکملهای عناب را برای درمان مشکلاتتان دارید، پیش از مصرف با پزشک مشورت بکنید. مقدار مصرفی عناب به سن، وزن و سلامت فرد بستگی دارد. معمولا باید مصرف مکملها را با مقادیر کم شروع کنید و در صورت نیاز، مقدار مصرفیتان را افزایش بدهید.
عناب بهطور کلی عوارض جانبی بسیار کمی دارد و معمولا در افراد سالم مشکلی ایجاد نمیکند، مگر در کسانی که حساسیتهای طبیعی به میوهها دارند.
خواص سنجد
به گزارش ،سنجد یکی از میوه های بسیار مفید است که طبع خشک و سردی دارد. این میوه پر خاصیت از زمانهای بسیار قدیم توسط ایرانیان مصرف می شود و در اعیاد سنتی جایگاه خاصی بر سر سفره های پذیرایی داشته است.
اثرات ضد التهابی و ضد درد در سنجد
مطالعات مختلف تاثیر عصاره سنجد در درمان درد و التهاب را نشان داده است. فلاونوئیدهای موجود در سنجد نقش اصلی این درمان را بر عهده دارند.
مطالعات علمی نشان داده است که عصاره زیتون در بهبود و کاهش درد و التهاب استئوآرتریت زانو در زنان تاثیر قابل توجهی داشته است.
به طور کلی مهمترین کاربرد پزشکی این میوه ، تاثیر ضد درد آن است. به همین دلیل برای افرادی که دچار نرمی استخوان و پوکی استخوان هستند، بسیار مفید می باشد.
درمان زخم
عصاره سنجد در داروهای قارچی به یک بهبود دهنده زخم معروف است. علاوه بر خاصیت درمانی کاهش دهنده التهاب، قابلیت بهبود و درمان زخم نیز از مهمترین خواص سنجد محسوب می شود. عصاره میوه سنجد در بسته شدن سریع محل زخم به خوبی تاثیر می گذارد.
آرامش عضلانی
مطالعات مختلف بر روی موش ها نشان داده است که عصاره سنجد مانند داروی دیازپام عمل می کند و موجب آرامش بدن می شود.
جوان سازی پوست صورت
ویتامین C بسیار و آنتی اکسیدان های موجود در سنجد موجب افزایش کلاژن می شود و در نتیجه به کاهش چین و چروک پوست و جوان سازی آن کمک می کند.
مفید برای پوست و مو
برای تقویت موها و افزایش ضخامت آن، برگ های سنجد را در روغن زیتون بجوشانید به طوری که برگ ها نرم و له شوند و سپس از این روغن برای ماساژ پوست سر استفاده کنید.سنجده پخته شده در روغن زیتون برای رفع درد مفاصل ، رفع خارش پوست و افزایش رشد موها موثر است.
سلامت قلب و عروق
افرادی که از بیماری های قلب و عروقی رنج می برند می توانند با مشورت پزشک خود، از خواص مصرف سنجد بهره مند شوند.
ضد استرس
محققان با آزمایشات خود اثبات کرده اند که عصاره برگ سنجد در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از کروم، از موش ها محافظت می کند. این عصاره با ترکیبات شیمیایی خود از سلول های موش محافظت می نماید و با تولید رادیکالهای آزاد، استرس را برطرف می کند.
رفع تهوع و استفراغ
مکانیسم مهار صفرا در سنجد باعث می شود که معده تقویت شده و از بروز تهوع و استفراغ جلوگیری می کند. افرادی که دچار حالت تهوع صبحگاهی هستند و مزه دهان آنها تلخ است مانند افراد صفراوی با مزاج گرم وخشک، بهتر است پس از بیدار شدن از خواب دو تا سه عدد سنجد مصرف کنند. این خاصیت برای زنان باردار که حالت تهوع دارند بسیار مفید است. سنجد هم چنین برای رفع سموم معده و روده بسیار مناسب است.
هنگامی که نام خاکشیر را می شنویم یاد تابستان و شربت خاکشیر و آبلیمو می افتیم اما خاکشیر فواید فراوان دیگری نیز دارد و موجب درمان بسیاری از بیماری ها می گردد. از زمان های گذشته تا کنون خاکشیر جزو جدایی نا پذیر آشپزخانه های ما بوده و کاربرد فراوان دارد که در این بخش از بهداشت و سلامت نمناک با خواص ، طرز تهیه و مضرات خاکشیر آشنا خواهید شد.
خاکشیر گیاهی یک یا دو ساله از تیره شب بویان است که دراصطلاح عامیانه به آن خاکشی نیز می گویند و در دشت و کوهستان ها می روید. تخم این گیاه ریز و کمی دراز است و به دو رنگ قرمز و قهوه ای وجود دارد که رنگ قرمز آن طعم تلخی دارد.
ارزش غذایی (100 گرم) خاکشیر
خاکشیر را در آب سرد بگذارید و خیس دهید و سپس میل کنید. همچنین شما می توانید خاکشیر را 10 دقیقه در آب بجوشانید و پس از خنک شدن میل بفرمایید و یا خاکشیر را بکوبید و به صورت موضعی روی زخم، جراحات و ورم ها،قرار دهید تا آن ها را درمان کند.
خاکشیر دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتری است پس روزی 2 تا 3 لیوان از آن را بنوشید تا موهایتا دیگر شوره نزند.
خاکشیر دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتری است و آکنه و جوش را درمان می کند و صورت را پاکسازی می نماید .برای درمان جوش فقط کافیست 2 ق غ خاکشیر را با یک دوم فنجان عرق شاه تره و کاسنی مخلوط کنید و سه هفته بخورید.
خاکشیر می تواند پوست صورت را روشن کند و لک های پوستی را درمان نماید بهتر است 2غ ق خاکشیر را با رنجیبین خیسانده شده و صاف شده مخلوط کنید و 3 هفته بخورید.
اگر در بارداری از یبوست رنج می برید خاکشیر می تواند دوای درد شما باشد اما چون خاکشیر ملین است مصرف زیاد آن در بارداری به علت شل شدن دهانه رحم خطرناک است و خطر سقط جنین در ماه های ابتدایی را در پی دارد اما در اواخر آن موجب تسهیل زایمان می شود. در شیردهی نیز بهتر است از پزشک خود سوال کنید که آیا خاکشیر مصرف نمایید یا خیر.
گیلاس از دسته میوه های پرطرفدار است که ؛ برخی معتقد هستند خاستگاه این میوه قاره آسیا است.این میوه افزون بر طعم دلپذیر خواص زیادی نیز دارد. هر درخت گیلاس در یک فصل حدود 7000 گیلاس تولید میکند. رنگ گیلاس از زرد تا سیاه متغیر است ،اما معروف ترین نوع گیلاس به رنگ قرمز است. همچنین شکل آن از کروی تا قلبی شکل تغییر میکند.از گیلاس میتوان در تهیه تارت، پای گیلاس، آب میوه و... استفاده کرد این میوه سرشار از مواد مغذی و ویتامین است و همچنین به کالری سوزی کمک میکند و میتواند جایگزین غذاهای پرکالری شود و کالری مصرفی روزانه را کاهش دهد.
ویتامین ث که به عنوان آنتی اکسیدان قوی عمل می کند در مقادیر خوبی از گیلاس وجود دارد. آن ها حاوی چربی های، کلسترول یا سدیم نیستند و فیبر، ویتامین آ و مواد معدنی ضروری مثل آهن، کلسیم و پروتئین دارند همچنین حاوی مقادیر قابل توجهی از پتاسیم هستند. علاوه بر اینها چنانچه در بخش سلامت نمناک کامل توضیح داده ایم گیلاس ها نیز ترکیبات مفید دیگری مانند بورون، ملاتونین و آنتوسیانین دارند.
گیلاس سرشار از آنتی سیانین است که به سلامت بدن کمک میکند. آنتی اکسیدان موجود در آن از اکسایش ناشی از اکسیژن موجود در بدن و خطرات ناشی از رادیکال ها جلوگیری میکند. بدن ما روزانه به حداقل 3000 تا 5000 سلول دهانی نیاز دارد تا اکسیژن مورد نیاز خون را تامین کند.
گیلاس، ده برابر بیشتر از تمشک و توت فرنگی ملاتونین دارد که بی خوابی را درمان میکند و کارایی مفصل ها را بهبود میبخشد. همچنین درمان خوبی برای جت لگ (خستگی ناشی از پرواز) است.
نقرس زمانی اتفاق می افتد که غلظت اسید اوره در بدن وجود دارد. تشکیل کریستال های اسید اوریک در مفاصل منجر به ورم و التهاب می شود. به جلوگیری از این بیماری کمک می کند و با کمک به تنظیم فرآیندهای متابولیک میزان اسید اوره را در خون کنترل می کنند.
مصرف گیلاس سبب سلامت قلب و عروق می شود و چربی و قند خون در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک کاهش می دهد . مواد مغذی موجود در گیلاس مثل ویتامین ها، آنتی اکسیدان های فلاونوئید و کاروتنوئید و مواد معدنی فسفر، برای قلب و عروق بسیار مفید هستند.این مواد سبب تنظیم ضربان قلب و تقویت قلب می شود و از سفت شدن رگ های خونی پیشگیری می کند.
مصرف گیلاس به دلیل وجود آنتوسیانین برای بهبود حافظه و بهبود عملکرد حرکتی مفید است.
مصرف گیلاس گواتر مزمن را تا حد زیادی کنترل می کند.
مصرف گیلاس برای افرادی که به سنگ کلیه و یا سنگ صفرا و یا مثانه مبتلا هستند ، مفید است زیرا مانند یک عامل تخلیه و زهکشی در مجاری ادرار و لوله های هاضمه کار می کند و سنگ ها را از بین می برد. این میوه به دفع سموم از بدن کمک می کند.
توت میوهای شیرین و از نوع میوههای آویزی است. درخت آن نیز از گونههای درختان برگریز بهشمار میآید. توت در نواحی معتدل در سراسر جهان رشد میکند. تصور میشود که این درخت از چین به سراسر جهان گسترش پیدا کرده است. توت طعمی منحصربهفرد و ترکیب شگفتانگیزی از مواد مغذی دارد. نام علمی انواع توت بستگی به گونهٔ آن دارد. رایجترین گونههای توت شامل توت چینی (Morus australis) و شاهتوت (Morus nigra) هستند، اما انواع مختلف دیگری هم وجود دارد. از نظر ظاهری هنگامیکه توت جوان است، خیلی سریع رشد میکند، اما همچنان که رنگش از سفید یا سبز به صورتی یا قرمز تغییر میکند، بهتدریج رشدش کُند میشود و در نهایت به رنگ بنفش تیره یا حتی سیاه میرسد.
طعم ترش یا شیرین توت برای شربت، مربا، ژله، تارت میوهای، پای، چای و آبمیوه عالی است. مزهٔ انواع توت در مناطق مختلف جهان متفاوت است، اما بهطورکلی طعم توت آمریکایی و توت سیاه قویتر از سایر انواع آن است. درخت توت بهجز میوهٔ خوشمزهاش، محصول بسیار مهم دیگری را هم ارائه میدهد که برگهای آن هستند. برگهای توت تنها منبع غذایی شناختهشده برای کرم ابریشم است.
توت سرشار از مواد مغذی از جمله آهن، ریبوفلاوین، ویتامین C، ویتامین K، پتاسیم، فسفر و کلسیم است که برای بدن ضروری هستند. همچنین مقادیر قابلتوجهی فیبر خوراکی و طیف گستردهای از ترکیبات آلی از جمله فیتونوترینتها، زاگزانتین، رسوراترول، آنتوسیانین، لوتئین و ترکیبات گوناگون پلیفنولی دارد.
توت فواید زیادی برای سلامتی دارد که در ادامه به ۱۰ مورد از آنها اشاره میکنیم.
توت همانند بسیاری از میوهها و سبزیجات حاوی فیبر است که یک وعده آن تقریبا ۱۰ درصد نیاز روزانهٔ شما را تأمین میکند. فیبرغذایی با افزایش حجم مدفوع به بهبود هضم غذا کمک میکند و در نتیجه، حرکت غذا از طریق دستگاه گوارش سریعتر انجام میشود. بهاینترتیب کمتر احتمال دارد دچار یبوست، نفخ و گرفتگی عضلات شکم شوید. بهعلاوه هنگامیکه فیبر بهطور منظم به رژیمغذایی اضافه شود، با کمک به تنظیم سطح کلسترول، میتواند سلامت قلب را بهبود بخشد.
طبق مطالعه دانشگاه پردیو، توت قرنها در داروهای گیاهی چین برای درمان بیماریهای قلبی، دیابت، کمخونی و آرتروز استفاده میشد. یک افسانه بابلی وجود دارد که رنگ ارغوانی مایل به قرمز توت را به مرگ دو عاشق در یک داستان عاشقانه غمانگیز باستان نسبت میدهد. تاریخچه توت به رشد صنعت ابریشم مرتبط است. از برگهای توت برای چاق شدن کرمهای ابریشم در مناطق شرقی استفاده میشد. گسترش درختان توت در سراسر جهان را میتوان به نوعی ناشی از نیاز برگ توت به صنعت کرم ابریشم دانست.
توت به آرامی از کشورهای شرقی به حومه اروپا سرایت کرد. حتی امروزه میتوانید درختان توت را در ترکیه، سرزمینی که در آن فرشهای ابریشم ترک معروف ترکیه تولید میشود، مشاهده کنید. توت در بین یونانیان باستان نیز محبوب بود و میوه آن به مینروا، الهه خرد اختصاص داشت. اولین توت در دهه 1500 در انگلیس کاشته شد.
به زبان ساده، توت میوهای است که از درختی به نام Morus Alba حاصل میشود. معمولاً فکر میکنیم توت قرمز است اما انواع سفید، سیاه و آبی آن نیز وجود دارد. درختان توت میتواند سالانه تا 3 متر رشد کند و در حدود 10متر به بلوغ کامل برسد. برگها که غذای مورد علاقه کرم ابریشم است، در زمستان میریزد و در فصل بعد رشد میکند. توت طی چند ماه رسیده و در اردیبهشت ماه کاملاً بالغ میشود. ساختار توت بسیار شبیه شاه توت است. آنها شیرین هستند و به صورت خشک هم خورده میشود.
توت در گویشهای محلی نامهای جالبی دارد. آنها در هندی ‘Shahtoot in ، در مالایایی‘ Mulberi ’، در نروژی‘ Morbær ’، در اسپانیایی‘ Mora ’و در سوئدی‘ Mullbär ’نامیده میشود. ‘Kambali Pandu‘ به زبان تلوگو ، ‘Mucukkattaip palam’ به تامیل ، ‘Hippunerale‘ در کانادا ، ‘Shetur‘ به زبان گجراتی ، ‘Tutee‘ به مراتی و ‘Shatut‘ به پنجابی. یادآوری نامها کاملاً مشکل است، بنابراین بیایید فقط به «توت» پایبند باشیم. نام هرچه باشد ، توتها خوشمزه و مقوی هستند.