IPL برای از بین بردن لکه های قرمز
در واقع بهترین راه برای خلاص شدن از شر جوش های قرمزی که فرورفتگی جزئی دارند IPL است. IPL یک لیزر نیست، اما به عنوان یک روش لیزری شناخته می شود.
با این روش پوست تحریک شده و کلاژن سازی پوست افزایش می یابد و باعث می شود که جوش های فرورفته با کل پوست همسطح شود و با تکرار این روش پوست به تدریج صاف و صاف می شود.
از بین بردن لکه های قهوه ای روی جای جوش
اگر بعد از بهبود جوش، جوش به صورت لکه های قهوه ای و تیره باقی بماند، می توان از کرم های لایه بردار، کرم های ضد لک و میکرودرم ابریژن برای درمان این نوع جوش ها استفاده کرد. البته گاهی بنا به تشخیص متخصص پوست از چند روش درمانی به صورت ترکیبی استفاده می شود.
نکته: یکی از نکاتی که باید به آن توجه شود این است که به هیچ وجه نباید جوش ها را دستکاری کنید. بیشتر اوقات دلیل باقی ماندن جوش به دلیل دستکاری جوش است.
درمان جوش
اسکارهای هایپرتروفیک اسکارهای برجسته و سفت هستند که عمدتاً در ناحیه شکم و پشت و بیشتر در مردان دیده می شوند. اما به طور کلی این اسکارها در هر جنسیتی و در هر قسمتی از بدن دیده می شود. ایجاد اسکار هایپرتروفیک پس از زخم های عمیق یا جراحات بسیار شایع است.
شکل بسیار جدی این نوع اسکارها، زخم های گوشتی (اسکارهای کلوئیدی) هستند.
نحوه تشکیل اسکارهای هیپرتروفیک که محل جوش های فرورفته نیست که در اثر تحلیل رفتن پوست ایجاد می شود، بلکه در اثر کلاژن سازی بیش از حد پوست ایجاد می شود.
اگر جوش ها به صورت برجسته و به صورت کیست های سخت ظاهر شوند، نمی توان از درمان های دارویی برای درمان این نوع جوش ها استفاده کرد زیرا معمولاً به این روش درمانی پاسخ نمی دهند.
برای درمان جوش های برجسته می توان از آمپول های مخصوصی که حاوی کورتون است و بدون عوارض به ضایعات تزریق می شود و در عین حال از لیزرهایی مانند لیزر PDL استفاده کرد. البته این نکته نیز حائز اهمیت است که همزمان با درمان جوش ها، جوش ها نیز درمان شوند و دیگر رشد نکنند.
درمان جای جوش فرو رفته
اگر جوش فرورفته و گودال مانند باشد، درمان این نوع جوش بسیار پیچیده و طولانی خواهد بود. از انواع روش های درمان این نوع جوش ها، استفاده از لیزرهای مختلف مانند لیزر CO2 فرکشنال، لیزر سوزنی آراف و گاهی لیزرهای غیر مخرب و ... موجود است و انتخاب مناسب بر عهده پزشک است. روش درمان بر اساس نوع اسکار
لیپوساکشن چگونه انجام می شود؟
در این روش جراحی برای زیباتر شدن ناحیه چانه چربی برداشته می شود. این جراحی با بی حسی موضعی انجام می شود و نیازی به بی حسی ندارد. پزشک ممکن است برای این عمل داروهای آرام بخش تزریق کند. قبل از عمل، محلولی حاوی بی حس کننده موضعی و اپی نفرین تزریق می شود.
برای لیپوساکشن، پزشک یک برش بسیار کوچک به اندازه ۱ تا ۲ میلی متر زیر چانه ایجاد می کند. با توجه به میزان و وسعت چربی، برش کوچکی در این ناحیه ایجاد می شود. میکرو کانولا از این ناحیه وارد می شود و به رسوبات چربی می رسد. با حرکت کانولا به جلو و عقب، چربی شکسته شده و در اثر مکش بیرون کشیده می شود. بعد از عمل، برش ها به قدری کوچک هستند که دیده نمی شوند. یک باند فشاری روی آنها گذاشته می شود تا خونریزی متوقف شود.
نکات مهم قبل از لیپوساکشن
قبل از انجام عمل لیپوساکشن حتما باید با پزشک پوست، مو و زیبایی مشورت کنید. اطلاعات کاملی در مورد سابقه پزشکی و داروهای خود به پزشک خود ارائه دهید. پزشک باید نتایج معقولی را به شما نشان دهد تا انتظارات غیر واقعی نداشته باشید.
پزشک سلامت پوست را بررسی کرد تا بعد از عمل مشکلی ایجاد نشود. اطلاعات کاملی در مورد زمان بهبودی، عوارض و خطرات در اختیار شما قرار می دهد.
مراقبت های بعد از لیپوساکشن
پس از لیپوساکشن، ممکن است برای چند روز کمی تورم و کبودی داشته باشید. داروهای مسکن برای کاهش درد تجویز می شود. برای کاهش احتمال عفونت باید از پماد آنتی بیوتیک نیز روی بریدگی ها استفاده شود. برای چند روز از نور خورشید دور بمانید. برای کاهش تورم می توانید از کیسه یخ استفاده کنید.
زمان بهبودی بستگی به نوع جراحی شما دارد. اگر پزشک فقط لیپوساکشن را انجام داده باشد، معمولاً ظرف چند روز تا حداکثر یک هفته به طور کامل بهبود خواهید یافت. اما اگر لیفت باسن را همراه با لیپوساکشن انجام داده باشید، بهبودی کامل حدود دو هفته طول می کشد.
شما باید حداقل 24 ساعت استراحت کنید. هنگام خواب سر خود را بالا نگه دارید تا فشاری به این ناحیه وارد نشود. حدود 2 هفته تا زمان بهبود کامل زخم ها ورزش های سنگین انجام ندهید.
اگر پرخوری عصبی (stress-eating) مشکل شماست و اگر غذا تنها راه حل استرس شماست، تنها نیستید! روی آوردن به یک میان وعده یا وعده غذایی مورد علاقه برای رفع نیازهای عاطفی، کاهش اضطراب و دور کردن استرس یک عمل رایج است.
پرخوری عصبی با عنوان «غذا خوردن احساسی» (emotional eating) نیز شناخته میشود و شامل استفاده از غذا به عنوان مکانیسم مقابله برای کمک به داشتن احساس بهتر است. به طور معمول، این عارضه هیچ ربطی به گرسنگی جسمی ندارد و همه چیز مربوط به تسکین یا سرکوب احساسات و موقعیتهای ناراحت کننده است.
اگر از غذا به عنوان راهی برای مدیریت استرس استفاده میکنید، ممکن است از خود بپرسید: چرا وقتی استرس دارم میخواهم غذا بخورم؟ چگونه می‌توانم پرخوری عصبی را متوقف کنم؟ برای کاهش استرس به جای غذا خوردن چه کنم؟
ما در این مقاله به شما کمک میکنیم که این مشکل را حل کنید و به اعصاب خود مسلط شوید.
احساس اضطراب، نگرانی و استرس ترکیب خوبی نیستند، به خصوص زمانی که غذای مورد علاقه شما در نزدیکی شما باشد. وقتی برای ارضای یک نیاز عاطفی غذا میخورید، تسکین این احساس اغلب موقتی است.
علت پرخوری عصبی از دیدگاه فیزیولوژیکی، استرس است. استرس باعث میشود که غدد فوق کلیوی هورمونی به نام کورتیزول ترشح کنند. هنگامی که این اتفاق میافتد، ممکن است متوجه افزایش اشتها و تمایل به خوردن غذاهای شیرین، شور یا چرب شوید.
با این حال، این میل به غذا خوردن به دلیل معده خالی نیست. در عوض، این مغز شماست که به شما میگوید غذا بخورید تا بتوانید برای یک موقعیت بالقوه مضر آماده شوید. به طور معمول، استرس فروکش میکند و سطح کورتیزول به حالت عادی باز میگردد.
متأسفانه، بمباران شدن با عوامل استرسزای روزانه و پیدا نکردن راههایی برای مدیریت آنها میتواند منجر به سطوح بالای کورتیزول و پرخوری عصبی شود. یک مطالعه قدیمی که در سال ۲۰۰۱ بر روی ۵۹ زن سالم انجام شد، نشان داد که یک پاسخ روانی فیزیولوژیکی به استرس ممکن است بر رفتار خوردن تأثیر بگذارد و منجر به افزایش وزن شود.
پایان دادن به این نوع پرخوری ممکن است کار دشواری به نظر برسد. به همین دلیل منطقی است که با این عادت قدم به قدم کنار بیایید. دکتر تغذیه، دکتر روانشناسی و متخصصینی از این قبیل میتوانند شما را در این کار یاری کنند.
در سه راه اول سریع ترین روش‌های جلوگیری از پرخوری در زمان استرس به شما یاد میدهیم:
آیا از محرکهای پرخوری عصبی خود آگاه هستید؟ شناخت عوامل استرسزا که باعث میشود شما به سمت غذا بروید اولین گام برای توقف این عارضه است.
این کار با چک کردن رفتارهایتان شروع میشود. قبل از رفتن به آشپزخانه، از خود بپرسید که آیا به دلیل گرسنگی میخواهید غذا بخورید یا این پاسخ به چیز دیگری است.
هر بار که این اتفاق میافتد، مشخص کنید که به چه چیزی پاسخ میدهید و آن را یادداشت کنید. این میتواند به شما کمک کند تعیین کنید که کدام موقعیتها باعث بروز پر خوری در شرایط استرس میشود.
اکثر مردم میتوانند غذاهایی را که در پاسخ به استرس به سمت آنها میروند نام ببرند. پس از شناسایی عوامل استرسزا، گام بعدی حذف غذاهایی است که شما در شرایط اضطراب به سمت آنها میروید؛ به خصوص اگر قند زیادی داشته باشند، فرآوری شده باشند یا چربی بالایی داشته باشند.
این مواد غذایی را پس از شناسای با گزینههای مغذیتری جایگزین کنید که میتوانند به مهار گرسنگی در زمانی که احساس استرس میکنید کمک کنند.
عوارض سقوط زودرس دندان های شیری
اگر دندان های شیری به هر دلیلی زودرس بیفتند، فضای خالی آنها به سرعت توسط دندان های دیگر پر می شود که باعث انحراف و کج شدن دندان های مجاور می شود. از طرفی به دلیل پر شدن این فضای خالی، دندان های دائمی فضای کافی برای رشد ندارند.
در این حالت دندان دائمی یا نهفته می ماند یا از محل نامناسبی مانند سقف دهان رشد می کند. وضعیت نامناسب دندان ها در این شرایط باعث گیرکردن غذا بین دندان ها و افزایش احتمال پوسیدگی و عفونت دندان در کودکان می شود. همچنین گاهی اوقات این شرایط می تواند بر گفتار کودکان تأثیر بگذارد.
علت بیرون نیامدن دندان بعد از افتادن دندان شیری
مدت زمان رویش دندان های دائمی در کودکان متفاوت است. در برخی موارد، زمانی که دندان شیری می افتد، ممکن است در واقع یک دندان جایگزین دائمی وجود داشته باشد، اما مدتی طول می کشد تا بیرون بیاید. اگر اصلا دندان بیرون نیامد، می تواند نشان دهنده وجود مشکلات بزرگ تری باشد که باید به دندانپزشک اطفال ارجاع داده شود. در ادامه شما را با برخی از دلایل بیرون نیامدن دندان های دائمی کودکان آشنا می کنیم:
1- بیماری
برخی بیماری ها در کودکان باعث تاخیر در رشد دندان هایشان می شود. البته همیشه این اتفاق نمی افتد. همه ما می دانیم که هورمون ها نقش مهمی در بدن دارند. بنابراین اگر هورمون ها دچار مشکل شوند، می تواند تمام قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
طبق تحقیقات انجام شده مشکلات هورمونی تاثیر بسزایی در بیماری های دهان و دندان دارد و این امر در دوران بارداری به خوبی دیده شده است. در واقع مشکلات تیروئید و هیپوفیز می تواند رشد دندان های دائمی را به تاخیر بیندازد.
2- حالت شیرخوارگی
با توجه به تحقیقات انجام شده بر روی کودکانی که در دوران نوزادی نارس بوده اند، دندان های آنها دیر رشد می کند. البته همیشه این اتفاق نمی افتد و اگر نوزادان نارس تغذیه با کیفیت خوبی داشته باشند در آینده با مشکلی مواجه نخواهند شد.
3- جنسیت فرزندان
معمولاً پسرها دیرتر از دخترها دندان در می آورند. همچنین دختران سریعتر از پسرها صحبت می کنند و به بلوغ می رسند. اصولاً بین 4 تا 6 ماهگی دندان های دختران زودتر از پسران شروع به رشد می کنند.
4- ژنتیک
یکی دیگر از عوامل موثر در رشد دندان های دائمی، عامل ژنتیکی است. برخی از ژن ها باعث تاخیر در رشد دندان های دائمی می شوند. بنابراین اگر والدین در دوران کودکی با این مشکل مواجه شده باشند، احتمالاً فرزندانشان در رویش دندان های دائمی با تاخیر مواجه خواهند شد.
چه عواملی باعث افتادن دندان های شیری می شود؟
معمولاً تا زمانی که دندان دائمی پایینی به آن فشار نیاورد، دندان شیری کودک نمی افتد. اما ممکن است قبل از آماده شدن دندان دائمی، دندان شیری بیفتد. این می تواند در نتیجه بیماری های دهان و دندان یا تصادف رخ دهد. در این حالت دندانپزشک برای حفظ فضای دندان شیری تا زمان رویش دندان دائمی از فضا نگهدار استفاده می کند.
کدام یک از دندان های شیری اول می افتد؟
ترتیب افتادن دندان های شیری کودک که تا 3 سالگی کامل می شود معمولاً مانند رشد آنها در دهان است. این بدان معناست که معمولاً ابتدا دو دندان جلو می افتند و دو دندان مجاور در مرحله بعدی قرار دارند.
دندان های کودکان از سن 6 تا 7 سالگی شروع به افتادن می کنند و معمولا اولین دندان هایی که ظاهر می شوند دو دندان میانی فک پایین یا ثنایای مرکزی پایین هستند.
کلینیک دندانپزشکی کودکان شبانه روزی اصفهان در سایت دکتر علی بهزادی