هر فردی که علائم مرتبط با آبسه دندانی دارد برای درمان درد دندان عفونتی باید فوراً به دندانپزشک مراجعه کند. آبسههای دندانی به راحتی توسط دندانپزشک متخصص تشخیص داده میشوند.
افرادی که مشکلات بلع و تنفس دارند باید مستقیماً به بخش اورژانس مراجعه کنند.
یک پزشک نمیتواند آبسه را درمان کند، اما ممکن است دارو تجویز کند و در مورد خودمراقبتی و مدیریت درد توصیههایی داشته باشد. روشهای درمان درد دندان عفونتی عبارتنداز:
افراد مبتلا به آبسه پری آپیکال و عفونت عودکننده ممکن است نیاز به برداشتن بافت بیمار با جراحی داشته باشند. این کار توسط جراح دهان انجام خواهد شد. کسانی که دچار آبسه پریودنتال و عفونت مکرر هستند ممکن است بافت لثهشان تغییر شکل داده و پاکت پریودنتال خارج شود. این روش توسط جراح دهان و دندان انجام خواهد شد. اگر آبسه دندانی عود کند، حتی پس از جراحی، ممکن است دندان خارج شود.
داروهای مسکن بدون نسخه (OTC) ممکن است به کاهش درد در زمانی که فرد منتظر درمان است کمک کند. مهم است که اطلاعات روی بسته را به دقت دنبال کنید. مسکنها فقط برای کاهش درد وجود دارند و نمی توانند جایگزین مراجعه به دندانپزشک شوند.
آسپرین، ایبوپروفن یا تیلنول (پاراستامول) مسکنهای موثری هستند. با این حال، برخی از آنها برای انواع خاصی از بیماران نامناسب هستند:
ممکن است برای جلوگیری از گسترش عفونت آنتی بیوتیک تجویز شود و ممکن است همراه با مسکن مصرف شود. نمونههایی از آنتی بیوتیکها شامل آموکسی سیلین یا مترونیدازول است. به هیچ وجه نباید آنتی بیوتیک را راهی برای جایگزینی درمان با دندانپزشک یا به تعویق انداختن درمان در نظر گرفت.
آبسه دندان در بیشتر موارد عارضه عفونت دندان است. باکتری ها، اغلب باکتریهای موجود در پلاک، عفونت کرده و به دندان راه مییابند.
باکتریها از طریق سوراخهای ریز ناشی از پوسیدگی یا پوسیدگی دندان که در لایه بیرونی سخت دندان ایجاد میشود، وارد دندان میشوند. پوسیدگی در نهایت لایه نرمتری از بافت زیر مینای دندان به نام عاج را میشکند. اگر پوسیدگی ادامه یابد، سوراخ در نهایت به پالپ نرم داخلی دندان نفوذ کرده و عفونی میشود.
این به عنوان پالپیت شناخته میشود. با پیشرفت پالپیت، باکتریها به استخوانی که دندان را احاطه کرده و از آن حمایت میکند، به نام استخوان آلوئولار راه پیدا میکند و یک آبسه پری آپیکال تشکیل میشود.
هنگامی که باکتریهای موجود در پلاک لثه ها را آلوده میکنند، بیمار دچار پریودنتیت میشود. لثه ها ملتهب میشوند، که می تواند بافت اطراف ریشه دندان را از پایه دندان جدا کند. هنگامی که رباط پریودنتال از ریشه جدا می شود، یک پاکت پریودنتال، یک شکاف کوچک، تشکیل میشود. تمیز نگه داشتن آن بسیار سخت است. با تجمع باکتریها در پاکت پریودنتال، آبسه پریودنتال تشکیل میشود.
بیماران ممکن است در نتیجه یک روش دندانپزشکی که به طور تصادفی منجر به ایجاد پاکتهای پریودنتال میشود، دچار آبسه پریودنتال شوند. همچنین، استفاده از آنتی بیوتیکها در پریودنتیت درمان نشده میتواند علائم آبسه را پنهان کند، میتواند منجر به آبسه پریودنتال شود. گاهی اوقات آسیب لثه میتواند منجر به آبسه پریودنتال شود، حتی اگر پریودنتیت وجود نداشته باشد.
معمولا در مواقعی که علائمی چون درد سینه، سابقه بیماری قلبی، ضایعات پوستی و تورم در داخل دهان را داشتید بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید. معمولا پزشکان پیشنهاد میکنند که در صورت داشتن هرگنه از علائم زیر به دندانپزشک استفاده کنند: