فوتبال دستی به عنوان یک بازی سرگرمکننده و جذاب، ریشه در دهههای ابتدایی قرن بیستم دارد. این بازی ابتدا به عنوان نسخهای کوچکشده از فوتبال سنتی طراحی شد تا در فضاهای محدود خانهها یا محیطهای داخلی قابل بازی باشد. در نخستین سالهای پیدایش، فوتبال دستی بیشتر به عنوان یک تفریح ساده در کشورهای اروپایی مانند آلمان و فرانسه شناخته میشد.
نسخههای اولیه فوتبال دستی عموماً به صورت دستی و با استفاده از مواد سادهای مانند چوب و پلاستیک ساخته میشدند. این نسخهها فاقد میلههای فلزی بودند و بازیکنان تنها با چرخاندن مهرهها، تلاش میکردند گل بزنند. با گذر زمان و پیشرفت فناوری، طراحی این بازی دستخوش تغییرات زیادی شد. نخستین نسخههای تجاری فوتبال دستی در دهه ۱۹۳۰ به بازار عرضه شدند و با معرفی مواد مقاومتر و طراحیهای دقیقتر، محبوبیت این بازی افزایش یافت.
در دهه ۱۹۶۰، فوتبال دستی فراتر از مرزهای اروپا رفته و به ایالات متحده آمریکا وارد شد. در اینجا، این بازی به یک سرگرمی عمومی تبدیل شد و در خانهها و سالنهای تفریحی گسترش پیدا کرد.
فوتبال دستی با رسمی شدن در قالب مسابقات و سازمانهای رقابتی در دهه ۱۹۷۰ به عنوان یک ورزش رقابتی شناخته شد. فدراسیون جهانی فوتبال دستی (ITSF) در این سالها تأسیس شد و به برگزاری رقابتهای حرفهای در سطح جهانی کمک کرد. این رقابتها نقش مهمی در تقویت جایگاه فوتبال دستی به عنوان یک ورزش بینالمللی داشت.
با گذشت زمان، فوتبال دستی از یک بازی ساده به یک ورزش جدی و حرفهای تبدیل شد. پیشرفت در طراحی میادین و استفاده از تکنولوژیهای مدرن به این جشنواره کمک کرد که به یک فعالیت ورزشی با مخاطبان وسیع تبدیل شود. امروزه فوتبال دستی در بسیاری از کشورها به عنوان یک ورزش رسمی با قوانین و مقررات خاص شناخته میشود و افراد از سطوح مبتدی تا حرفهای در آن رقابت میکنند.
تکامل فوتبال دستی، به ویژه با گسترش فرهنگ بازیهای رومیزی و ورزشی در فضای بسته، این بازی را به انتخابی جذاب و پرطرفدار در میان خانوادهها و افراد مختلف تبدیل کرده است.